ย้อนกลับไปตอนเด็กๆสมัยเรียนชั้น ป.5
ยังจำได้ว่าตอนเลิกเรียนกลับมาถึงบ้าน ก็จะจับจักรยาน BMX ออกไปปั่นเล่นกับเพื่อนๆแถวบ้าน ขับไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มบ้าง บางครั้งก็ออกไปปั่นเล่นคนเดียว โลดโผนโจนทะยานตามประสาเด็ก
จนเริ่มเรียนมัธยม ก็เริ่มหมดสนุก มีองค์ประกอบในชีวิตหลายๆอย่าง ที่ทำให้หมดความสนใจเรื่องจักรยาน... BMX คันโปรดที่เคยใช้ก็ถูกวางทิ้งไว้จนสนิมจับทั้งคัน ผุพัง สูญหายไปตามกาลเวลา
ผ่านมาอีกเกือบ 30ปี ความสุขในวัยเด็ก ก็ได้ย้อนกลับมาหาผมอีกครั้ง เมื่อพลัดหลงเข้าไปในเว็บ www.thaimtb.com โดยบังเอิญ ทำให้กลับมาสนใจเรื่องจักรยาน และได้รู้ในเรื่องที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยหลายๆเรื่อง เช่น...เคยสงสัยมานานแล้ว ว่าบางคนปั่นกันวันละ 100-200กิโล ทำไมนั่งปั่นกันได้ทั้งวัน แต่เราปั่นแค่ครึ่งชั่วโมงก็ปวดคอ ปวดขา ปวดไปทั้งตัว...คำตอบก็คือ ท่านั่ง ความสูงของเบาะ และที่สำคัญคือ....sizeจักรยานครับ...จักรยานก็มี size เหมือนกันแฮะ เราต้องเลือกจักรยานที่พอดีตัว เหมือนกับเลือกซื้อเสื้อผ้า....ถ้าเล็กหรือใหญ่เกินไป มันจะส่งผลกับร่างกายและกล้ามเนื้อของเรา เมึ่อต้องปั่นต่อเนื่องนานๆ คำตอบของทุกคำถามที่เคยสงสัย ได้ถูกรวบรวมไว้ทั้งหมดที่เว็บไซต์แห่งนี้....
ทุกวันนี้ผมปั่นจักรยานไปทำงาน จากบ้านถึงออฟฟิศ ระยะทางประมาณ20กิโล ปั่นกลับอีก20กิโล ใช้เส้นทางจักรยานเลียบทางด่วนรามอินทรา มีร่มไม้บังแดดร่มรื่นตลอดวัน
ใช้รถยนต์บ้างเฉพาะบางครั้งที่จำเป็น เช่นต้องขนของเยอะๆ หรือไม่สบายปั่นไม่ไหว ถึงแม้การปั่นจักรยานจะไปถึงที่หมายช้ากว่าขับรถยนต์ ร้อนกว่า เหนื่อยกว่า...แต่มันสนุกกว่า ทำให้ประหยัดค่าแก๊สและค่าน้ำมันไปประมาณเดือนละ 1500-3000 บาท
และที่สำคัญกว่านั้น...การได้ปั่นจักรยาน เป็นเหมือนกับ การนั่งไทม์แมชชีน ที่นำพาความรู้สึก ย้อนเวลากลับไปสู่อดีตในวัยเด็กอีกครั้ง มันมีความสุขอย่างประหลาด ทุกๆครั้ง ที่ได้เดินทางด้วยจักรยาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น